قواعد کلی اینکوترمز 2020

قوانین اینکوترمز 2020 چیست؟

قوانین اینکوترمز 2020 شرایط تجاری رسمی هستند که توسط اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) منتشر می شوند. این قوانین در واقع یک توفق داوطلبانه، معتبر، مورد پذیرش جهانی و پایبند برای تعیین مسئولیتهای خریداران و فروشندگان برای تحویل کالا تحت قرارداد فروش برای تجارت بین المللی هستند.

اینکوترمز مطابت کامل با کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد قراردادهای فروش بین المللی کالا دارد.

Incoterms توسط همه کشورهای بزرگ تجاری شناخته شده و اجرا می شود.

Incoterms تنها بخشی از کل قرارداد صادرات است. به طوری که در مورد قیمت پرداختی، زمان پرداخت یا روش پرداختی که در معامله استفاده می شود، دخالتی ندارد. علاوه بر این، قوانین Incoterms 2020 با انتقال مالکیت کالا، نقض قرارداد یا مسئولیت محصول سروکار ندارد. همه این مسائل باید در قرارداد فروش در نظر گرفته شود.

همچنین، قوانین Incoterms 2020 نمی تواند قوانین کشورهای محلی را نادیده بگیرد.

منشا اینکوترمز

تفاوت در شیوه های معاملاتی و تفاسیر حقوقی بین معامله گران کشورهای مختلف، مجموعه قوانین مشترکی را ضروری می سازد. استفاده از این قوانین برای جلوگیری از سوء تفاهم، اختلاف و دعوا برای همه تجار راحتتر است.

اینکوترمز برای اولین بار در سال 1921 توسط ICC ابداع شد و اولین قوانین اینکوترمز در سال 1936 ایجاد شد. این قوانین در سال 1936 رسماً به عنوان اینکوترمز تعیین شدند.

از آن زمان، اینکوترمز تبدیل به یک استاندارد قراردادی مدون در سراسر جهان شد. هنگامی که رویدادهای تجاری بین المللی نیاز به توجه دارند، این استانداردها و قوانین به صورت دوره ای به روز می شوند. اصلاحات و اضافات در 1953 ، 1967 ، 1976 ، 1980 ، 2000 ، 2010 و 2020 انجام شد.

چه کسی قوانین Incoterms را تعیین می کند؟

مسئولیت پذیری یک استاندارد بین المللی کار کوچکی نیست. این شرایط تجارت بین المللی توسط 13 کمیسیون ICC متشکل از کارشناسان بخش خصوصی از سراسر جهان تصمیم گیری می شود. این افراد در همه زمینه ها از زمینه های مربوط به تجارت بین المللی تخصص دارند.

قوانین اینکوترمز چگونه تجدید نظر می شود؟

گروه پیش نویس اینکوترمز 2020 ، به رهبری کریستوف مارتین رادتکه و دیوید لو، مسئول بازنگری در قوانین اینکوترمز بود. به گفته ICC ، “این گروه توسط متخصصانی از ملیتهای مختلف که به دلیل مشارکت فوق العاده خود در حقوق تجارت بین المللی و اتاق بازرگانی بین المللی در طول سالها انتخاب شده اند ، تشکیل شده است.”

در اینجا نگاهی به فرآیند اصلاح قوانین Incoterms می اندازیم:

پس از تجدید نظر گروه پیش نویس، پیش نویسهای بازبینی شده به طور گسترده و بین المللی از طریق کمیته های ملی ICC منتشر شد و نظرات و پیشنهادات حاصله به گروه پیش نویس منتقل شد.

پیش نویس نهایی، پس از تأیید کمیسیون حقوق تجارت و تجارت ICC ، برای تصویب توسط هیئت اجرایی ICC ارائه شد.

قوانین اینکوترمز 2020

جدیدترین تجدید نظر در Incoterms 2020 ، از 1 ژانویه 2020 اعمال شد و شامل 11 قانون است.

آخرین تغییرات نسخه شامل موارد زیر است:

• واضح ترین تغییر از Incoterms 2010 تغییر نام واژه Delivered at Terminal (DAT) به Delivered at Place Unloaded (DPU) است.
• مهمترین تغییر از قوانین 2010 مربوط به عبارت Free Carrier (FCA) است. بر اساس این اصطلاح، خریدار می تواند به شرکت حمل خود دستور دهد تا بارنامه ای را با علامت on-board برای فروشنده صادر کند , و به ان ترتیب شرایط پرداخت اعتبار اسنادی (LC) محقق شود.
• تحت اصطلاح تجدید نظر شده CIP، اکنون فروشنده مسئول خرید سطح بالاتری از پوشش بیمه ای است(حداقل 110 درصد از ارزش کالا)
• الزامات بیمه برای CIF تغییر نکرده است.
• قوانین Incoterms 2020 فروشندگانی را که ممکن است از حمل و نقل شخصی خود برای تحویل کالا استفاده کنند، تشخیص می دهد. شرایط اکنون به صراحت بیان می کند که فروشندگان می توانند برای حمل و نقل قرارداد ببندند یا به سادگی امرحمل و نقل توسط امکانات خود مدیریت نمایند.

قوانین Incoterms 2020 اکنون به طور خاص الزامات امنیتی واردات و صادرات را مشخص کرده و مشخص می کند که خریدار یا فروشنده مسئول برآوردن این الزامات هستند.

در حالی که هنوز می توانید از نسخه های قبلی قوانین Incoterms مانند Incoterms 2010 استفاده کنید، ام بهتر است همیشه از آخرین نسخه این استاندارد جهانی در قراردادها استفاده شود.

اگر از قوانین Incoterms 2020 استفاده نمی کنید، باید به وضوح بیان کنید که از کدام نسخه استفاده می کنید و مطمئن شوید که مدارک شما در طول معامله صحیح است.

تعاریف اینکوترم 2020

از آنجایی که هر یک از اینکوترم های مختلف مسئولیت و ریسکهای فروشنده و خریدار را در معامله در نقاط مختلف حمل و نقل مشخص می کنند، برخی از اینکوترم ها برای شیوه های خاص حمل و نقل بهتر عمل می کنند.

Incoterms برای هر نوع حمل و نقل

• EXW (Ex Works)

کلیه تعهدات فروشنده با تحویل کالا به خریدار در محل خود یا محل نامگذاری شده دیگر (به عنوان مثال کارخانه، انبار و غیره) تمام میشود.

در شرایط Ex Works، تمام ریسک ها و هزینه های خریدار را از زمانی شروع می کند که کالارا در محل فروشنده یا مکان نامگذاری شده دیگر تحویل می گیرد تا زمانی که کالا را به مصد نهایی برساند. فروشنده هیچ گونه تعهدی برای بارگیری کالا یا ترخیص آنها برای صادرات ندارد.

• FCA (حمل رایگان)

فروشنده مسئول بارگیری کالا یه توسط شرکت حمل و نقل خود یا شرکت حمل و نقل معرفی شده از طرف خریدار است.

مسئولیت تحویل کالا به بندر و ترخیص صادراتی کالا با فروشنده است.

انتقال ریسک از فروشنده به خریدار به محض بارگیری کالا در وسیله حمل و نقل، صورت میگیرد.

این اصطلاح بیشترین تغییر را در قوانین اینکوترمز 2020 داشته است. پیش از این، مشکلاتی در مورد این اصطلاح رخ می داد که فروشنده مسئول بارگیری کالا در کامیون یا وسایل حمل و نقل دیگر بود که توسط خریدار اجاره شده بود و نه مستقیماً در حمل و نقل بین المللی.

در اینجا اگر فروشنده و خریدار در مورد استفاده از اعتبار اسنادی به عنوان روش پرداخت برای این معامله توافق کرده بودند، اغلب بانک ها فروشنده را ملزم به ارائه اسناد حمل با عبارت on-board میکردند و معامله در پرداخت پول به فروشنده دچار مشکل میشد. و هیچگاه یک شرکت حمل و نقل بین المللی پنین بارنامه ای را به فروشنده ای که کالا را مستقیماً به آنها ارائه نداده است، ارائه نمیکند. طبق قوانین جدید Incoterms 2020 ، FCA به طرفین اجازه می دهد در قرارداد فروش توافق کنند که خریدار باید به شرکت حمل و نقل خود دستور دهد که یک بارنامه با مهر on-board را برای فروشنده صادر کند.

• CPT (حمل و نقل پرداخت می شود)

فروشنده کالا را برای صادرات ترخیص و به شرکت حمل و نقل یا شخص دیگری که فروشنده تعیین کرده است در محل حمل و نقل مشخص تحویل می دهد.

فروشنده مسئول هزینه های حمل و نقل بین المللی مرتبط با ارسال کالا به مقصد است.

از طرف دیگر انتقال ریسک از فروشنده به خریدار به محض تحویل کالا به شرکت حمل و نقل بین المللی است. این بدان معناست که خریدار خطر بارگیری کالا را در حامل و در حین حمل و نقل بین المللی کالا را بر عهده می گیرد.

• CIP (حمل و بیمه پرداخت می شود)

فروشنده کالا را برای صادرات ترخیص می کند و به شرکت حمل و نقل یا شخص دیگری که فروشنده مقرر کرده است در محل مشخصی از حمل و نقل تحویل می دهد.

فروشنده مسئول هزینه های حمل و نقل مربوط به تحویل کالا و تهیه پوشش بیمه ای به محل ذکر شده است.

میزان بیمه ای که فروشنده باید خریداری کند تحت قوانین Incoterms 2020 برای CIP افزایش یافته است. فروشنده باید سطح وسیع تری از پوشش بیمه ای را نسبت به قانون CIP قدیمی در اینکوترمز 2010 خریداری کند. پوشش بیمه در اینکوترمز 2020 باید حداقل 110 درصد از ارزش کالا و هزینه های حمل و نقل باشد.

• DAP (تحویل در محل)

فروشنده کالا را برای صادرات ترخیص می کند و تمام خطرات و هزینه های مربوط به تحویل کالا به مقصد خارجی نامبرده بدون تخلیه را متحمل می شود. DAP به این معنی است که خریدار مسئول تمام هزینه ها و ریسکهای مربوط به تخلیه کالا و ترخیص کالا از گمرک برای واردات کالا به کشور مقصد خواهد بود.

محل نامگذاری شده تحت این اصطلاح می تواند یک بندر، محل خریدار یا هر مکان نامی باشد که مورد توافق قرار گرفته است. از این نظر، DAP انعطاف پذیری زیادی را برای هر دو طرف معامله فراهم می کند.

• DPU (تحویل در محل تخلیه نشده)

این اینکوترم که قبلاً Delivered at Terminal (DAT) نامیده می شد، به Delivered at Place Unloaded (DPU) تغییر نام داد زیرا خریدار و/یا فروشنده ممکن است بخواهند تحویل کالا در جایی غیر از ترمینال انجام شود. این ترم اغلب برای کانتینرها با چندین گیرنده استفاده می شود.

DPU بسیار شبیه DAP است با این تفاوت که فروشنده باید هزینه بارگیری کالا را پرداخت کند. همانند DAP، فروشنده کالا را برای صادرات ترخیص می کند و تمام ریسکها و هزینه های مربوط به تحویل کالا به محل نامگذاری شده را شامل می شود، که می تواند بندر یا مکان نامگذاری شده دیگری در مقصد خارجی باشد. خریدار مسئول تمام هزینه ها و ریسکها از این مرحله به بعد اس ، از جمله ترخیص کالا برای واردات در کشور مقصد نامگذاری شده.

• DDP (تحویل کامل)

DDP Incoterms 2020 به این معنی است که فروشنده تمام ریسکها و هزینه های مربوط به تحویل کالا را به محل مقصد مشخص شده آماده تخلیه و برای واردات ترخیص می کند.

DDP برای فروشنده یک ترم پرریسک است، زیرا ممکن است فروشنده از مراحل ترخیص واردات در کشور واردکننده و یا نحوه یافتن یک کارگزار صالح گمرک محلی آگاه نباشد. فروشنده همچنین باید با ارز خارجی معامله کند، به این معنی که او مسئول تبادل ارز و ریسکهای مربوط به آن نیز هست. علاوه بر این، همه کشورها اجازه واردات توسط افراد غیر مقیم را نمی دهند.

به دلیل همه این موانع که فروشنده باید بر آنها غلبه کند، DDP برای واردکنندگان نیز با مشکلاتی روبرو است زیرا خریدار باید برای موفقیت در این چالش ها به فروشنده وابسته باشند.

Incoterms برای حمل و نقل دریایی و آبراه داخلی

• FAS (رایگان در کنار کشتی)

فروشنده کالا را برای صادرات ترخیص می کند و از هنگامی که کالا را در کنار کشتی در بندر حمل و نقل نامگذاری شده تحویل می دهد تمام ریسکها و هزینه های مربوط به کالا بر عهده خریدار خواهد بود. این یک ترم رایج نیست مگر برای کالاهایی که بارگیری آنها دشوار است.

• FOB (رایگان در کشتی)

فروشنده کالا را برای صادرات ترخیص می کند و از هنگامی که کالا را در کشتی در بندر حمل و نقل مشخص شده اند تحویل می دهد تمام ریسکها و هزینه های مربوط به کالا  بر عهده خریدار خواهد بود.

• CFR (هزینه و حمل و نقل)

فروشنده کالاها را برای صادرات ترخیص می کند و هنگامی که کالا در کشتی در بندر حمل است، آن را تحویل می دهد. فروشنده هزینه حمل و نقل را به بندر مقصد مشخص می کند. خریدار تمام ریسکهای مربوط به کالا را از زمان تحویل کالا در کشتی در بندر حمل بر عهده می گیرد.

این اصطلاح بسیار شبیه به CPT اینکوترم است، اما فقط برای حمل و نقل دریایی و آبراه های داخلی قابل استفاده است و خریدار تنها زمانی که کالا را در کشتی بارگیری می کند، ریسک می کند.

• CIF (هزینه بیمه و حمل و نقل)

فروشنده کالا را برای صادرات ترخیص می کند و هنگامی که کالا در کشتی در بندر حمل است، آن را تحویل می دهد. فروشنده هزینه حمل و نقل و بیمه را به بندر مقصد مشخص می کند. فروشنده ملزم به خرید حداقل سطح بیمه تحت کلوز C است.

خریدار مسئول تمام هزینه های مربوط به تخلیه کالا در بندر مقصد مشخص شده و ترخیص کالا برای واردات است. هنگامی که کالا در کشتی در بندر حمل و نقل بارگیری میشود، ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می شود.

مکتوب کردن استفاده از قانون Incoterms 2020

هنگامی که فروشنده و خریدار بر روی یکی از ترمهای  قانون Incoterms 2020 برای معامله فیمابین توافق میکنند، باید حتما شرایط انتخاب شده را در قرارداد فروش، سفارش خرید، فاکتورهای تجاری و سایر اسناد درج کنند. در اسناد باید Incoterm انتخاب شده و سپس پورت، مکان یا نقطه نامگذاری شده و مجموعه قوانین اینکوترمز که استفاده میکنند ذکر شود.

برای مثال:

CIF, Shanghai, Based on Incoterms® 2020 Rules.

یا:

DAP, No. 123, ABC Street, Importland, Based on Incoterms® 2020 Rules.